ذی طوی نام منطقه ای است در یک فرسخی مکه که داخل حرم قرار دارد . ^[1]

معنای لغوی

(طوی ) در لغت به معنای پیچیدن و درنوردیدن است . ^[2]

روایات مربوط به ذی طوی

طبق روایات برخی روایات ، حضرت مهدی (عج ) در آن جا زندگی می کند و از همان جا نیز همراه یارانش قیام خواهد کرد .
در برخی روایات ، محل ظهور و خروج آن حضرت و مرکز تجمع یاران و دوستان وی نیز ، همین منطقه یاد شده است . ^[3]
در روایتی آمده است که ( هنگام ظهور امام زمان (عج) آن حضرت قبل از آن که کنار کعبه برود و صدای خود را بلند کرده و به جهانیان برساند ، در این مکان در انتظار 313 نفر از یاران خاصش توقف می کند ، تا این که آن ها می آیند و به آن حضرت می پیوندند ...) ^[4]
در دعای ندبه هم می خوانیم ( لیت شعری این استقرت بک النوی ، بل ای ارض ثقلک اوثری ابرضوی او غیر ها ام ذی طوی ... ) ^[5]
ای کاش می دانستم که کجا دل ها به ظهور ، آرام و قرار خواهد یافت ، در کدامین سرزمین اقامت داری ؟ در سرزمین (رضوی ) یا غیر آن ، یا در دیار (ذی طوی ) مسکن کرده ای ؟

موقعیت جغرافیایی ذی طوی

ذی طوی ؛ بین (حجوان ) و (فخ ) قرار دارد . کسی که در مسجد تنعیم احرام بسته به سوی مسجد الحرام عزیمت می کند ، پس از عبور از منطقه (فخ ) وارد ذی طوی می شود ، آن گاه از طرف قبرستان حضرت ابوطالب وارد مکه معظمه می شود .

بیتوته پیامبر در ذی طوی

رسول اکرم در حجه الوداع شب چهارم ذی حجه الحرام را در آن جا بیتوته کردند . نماز صبح را در آن جا ادا نمودند ، آن گاه غسل کرده ، از بخش سنگلاخ ( ذی طوی ) که مشرف بر حجون است ، وارد مکه معظمه شدند . ^[6]

دو روایت در باب اهمیت ذی طوی

امام صادق (ع) می فرماید : گویی قائم را با چشم خود می بینم که با پای برهنه در ذی طوی سرپا ایستاده ، همانند حضرت موسی (ع)، نگران و منتظر است که به مقام ابراهیم بیاید و دعوت خود را اعلام نماید . در منطقه (ذی طوی ) چاه هایی است که غسل با آب آن ها مستحب است .
در سال ششم هجری که رسول خدا (ص) با پیروان خود قصد سفر حج کرد ، بزرگان قریش در ذی طوی حضرت در این نقطه فرمان داد که زبیر با مهاجر از اعلای مکه در آمده ، رایتی که بر دوش داشته در حجون نصب کنند . ^[7]